Pobyt z dzieckiem w szpitalu, nawet ten najkrótszy i wynikający z drobnego, niezagrażającego życiu urazu, to zawsze stres, zarówno dla dziecka jak i opiekuna. Nikt nie chce znajdować się w takiej sytuacji, ale mimo to, warto wiedzieć, jakie prawa przysługują opiekunowi prawnemu dziecka w czasie hospitalizacji. Po to, by w razie potrzeby móc z nich skorzystać albo zareagować na ich łamanie chociażby ze strony personelu medycznego.Decyzje
W przypadku, kiedy sami trafiamy do szpitala, przed wdrożeniem leczenia, musimy podpisać liczne zobowiązania i deklaracje tj. chociażby zgoda na interwencje chirurgiczne, transfuzję. Dziecko w świetle prawa nie może samo decydować o sobie, dlatego wszelkie decyzje: począwszy od zgody na przyjęcie do szpitala, przez poddanie dziecko zabiegom, wymagają zgody prawnego opiekuna, najczęściej rodzica. Sytuacja ta ulega zmianie w 3 przypadkach: kiedy zagrożone jest życie pacjenta, a jego opiekun znajduje się poza zasięgiem umożliwiającym podejmowanie decyzji, kiedy rodzic jest pozbawiony całkowicie lub częściowo praw rodzicielskich – wówczas decyzje o postępowaniu medycznym podejmuje, na wniosek placówki, sąd. Szpital ma także prawo zanegować decyzję opiekuna, jeśli ten np. z jakichś względów uniemożliwia wprowadzenie niezbędnych dla życia pacjenta procedur, składając wniosek sądowy o tymczasowe ograniczenie władzy rodzicielskiej – należy jednak pamiętać,że zwykle wymaga to czasu, sądy nie podejmują decyzji od razu. Czasu, którego może okazać się zbyt mało, by zdążyć na czas, dlatego lepiej w dziedzinie leczenia i ratowania życia zawierzyć i zaufać lekarzom.Opieka pielęgnacyjna
Europejska Karta Praw Dziecka w Szpitalu reguluje także kwestię dodatkowej opieki sprawowanej nad dzieckiem w czasie pobytu w szpitalu. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu, rodzic był traktowany na oddziale jak intruz i nieproszony gość. Dziś przysługuje mu prawo tzw. opieki pielęgnacyjnej. Oznacza to, że może przebywać przy dziecku przez cały czas, bez względu na ustalone godziny odwiedzin. Szpitale często wprowadzają do tej zasady ograniczenie – przy chorym może w danym momencie czuwać jeden opiekun (rodzic, opiekun prawny lub osoba upoważniona przez opiekuna prawnego do sprawowania tymczasowej opieki nad dzieckiem). Nie od dziś wiadomo, że obecność ukochanej osoby znacznie poprawia komfort psychiczny malucha i przyśpiesza rekonwalescencję.
Uwaga! Od tej reguły istnieją jednak wyjątki. Opiekun może zostać wyproszony ze szpitala np. w czasie zagrażającej życiu epidemii lub zdiagnozowanie u dziecka groźnej choroby, którą niebezpiecznie szybko można rozpowszechnić stwarzając zagrożenie dla siebie i otoczenia.
Rodzic może zwykle towarzyszyć dziecku, a także nocować w szpitalu. Nocleg często wiążę się jednak z dodatkową opłatą np. za wypożyczenie łóżka.Kontakty z personelem
Personel medyczny oddelegowany do opieki nad dzieckiem ma obowiązek traktować je z szacunkiem, okazywać wyrozumiałość oraz zwracać się do niego w sposób adekwatny do wieku. Wszelkie nieprawidłowości należy niezwłocznie zgłaszać siostrze oddziałowej lub ordynatorowi. Rodzic ma prawo do uzyskiwania od lekarzy pełnego zakresu informacji dotyczącego stanu zdrowia oraz przebiegu leczenia dziecka, a także może domagać się dodatkowych wyjaśnień lub konsultacji, jeśli coś nie zostało przez niego dobrze zrozumiane lub wzbudza wątpliwość. Wypis na żądanie
Jeśli metody leczenia, pobyt dziecka w szpitalu, budzi u rodzica zastrzeżenia i uznaje on, że pobyt w szpitalu będzie dla dziecka większym zagrożeniem niż jednostka chorobowa będąca przyczyną pobytu, rodzic ma prawo żądać wypisu dziecka ze szpitala, zrzekając się jednak wszelkich roszczeń i deklarując podjęcie pełnej odpowiedzialności (także prawnej i karnej) w sytuacji trudnych do przewidzenia konsekwencji takiej decyzji! To oczywiście tylko ogólne wskazówki związane z hospitalizacją dziecka. Więcej informacji można znaleźć na stronie Rzecznika Praw Pacjenta, a w razie wątpliwości, skorzystać z jednej z dostępnych dróg kontaktu, wybranej spośród listy dostępnej tutaj.
Napisz komentarz